“Up next is a thrilling première by Juanjo Arques, Fingers in the Air. It is a fun and fresh concept that invites the audience to actively participate in deciding the course of the choreography. Audience members are provided with a green and a red light and have several opportunities to vote during the performance. A voice asks whether we’d like to continue with the ladies or the men and whether we’d like to see duets or solos. It caused a lot of excitement and giggles in the audience, yet it never got disturbing. The choreography to electronic music by scanner is so fascinating and hypnotizing that the attention soon switches back to the dance after a jolly voting session. The choreography is intense and sensual and has a nice flow. Most noticeable is how every movement causes a reaction, which reminds me of Newton Kinetic Balls, to which the choreography even refers. This is where the deeper meaning of the work lies; every vote or decision leads to a reaction. However, not every decision leads to a drastic result; as the choreographer demonstrates when, at the end, he shows us every part we have missed due to our voting. It makes the sequence of the choreography substitutable and different every evening. All-in all, it’s an interesting concept in which Juanjo Arques excels. As for the dancers it’s hard to believe that we are still watching the same group as in Napoli. Over 15 minutes they have transformed into super mature and confident performers that surely match the standard of the company.”

“Na de pauze een wereldpremière “ Fingers In The Air” van de jonge choreograaf Juano Arqués, een ballet speciaal op de dansers gemaakt. Dit zal het jonge publiek vooral aanspreken door de speelsheid en ook betrokkenheid van het publiek die met rode en groene lichtjes kunnen bepalen wat er gedanst gaat worden .Een mooie bewegingsstijl waar de hele groep goed in uit komt. Zowel de meiden als de jongens zijn zowel in de groepsdelen als in solo of pas de deux lekker zichzelf. Het speelse en ook sensuele is wat hier nodig is. Nu draagt het prachtige kostuumontwerp van Oliver Haller daar wel toe bij. Mooi te zien hoe vloeiend de dansers van het vloerwerk weer met sprongen of draaien zich naar boven werken. Het mooiste compliment aan een danser is wel als een choreograaf iets speciaal op en voor jouw maakt. Dat is een elixer voor je harde werk en geeft je bestaansrecht.”

““Het talentenklasje van Het Nationale Ballet werpt zijn vruchten af...Participatie is het sleutelwoord: crowdfunders mochten meepraten in het scheppingsproces en tijdens de voorstelling mag het publiek via rode en groene lampjes kiezen hoe het stuk verder gaat.””

“Over ‘Fingers In The Air’: “In dit stuk is ook een rol voor het publiek weggelegd dat middels rode en groene lampjes mag stemmen op wat het wil zien. (…) Een leuke vondst, die halverwege een verrassende wending krijgt door alsnog de delen te presenteren die eerder zijn ‘weggestemd’”.”